20-1-2012: Famagusta (Gazimagusa)

Vandaag begin weer zonnig en aan de golven te zien, staat er minder wind en dat maakt alles net even aangenamer. We gaan vandaag een bezoekje brengen aan Famagusta, ongeveer 100 kilometer bij ons hotel vandaan. Om er te komen zullen we eerst moeten tanken en dat doen we bij K-Pet. Ik ontdek 2 Vauxhalls en die moet ik even op de foto nemen.

Ooit was Famagusta ‘s werelds rijkste stad, maar tegenwoordig biedt het een wat deprimerende aanblik. Binnen de Venetiaanse vestingmuren, vindt je een aantal architectonische pareltjes uit de Gotische historie. Ooit schitterende kerken zijn in de loop der jaren vernield, of inmiddels veranderd in moskeeën. Het eerste wat we aantreffen is een monument, waarschijnlijk ter nagedachtenis aan datgene wat er in 1974 is gebeurd, want een aantal graven heeft de datum 11-5-1974, terwijl anderen 29-7-1974 hebben

We zien boven de bomen al de eerste ruïnes verschijnen. We parkeren de auto en gaan te voet verder. De eerste ruïnes zijn die van de Kerk van St. Joris van de Grieken. Van deze 15e eeuwse kerk in Byzantijns  Gotische stijl, rest slechts een leeg omhulsel.

We lopen verder onder een poortje, dat duiven herbergt door, waarna we langs een tuin met een citroenboom lopen richting het plein.

We komen vervolgens bij de Lala Mustafa Pashamoskee. Deze voormalige kathedraal werd gebouwd tussen 1298 en 1312, naar het ontwerp  van de Kathedraal van Reims, maar in 1571 werd het door de zegenvierende Turken veranderd in een moskee.

We vervolgen onze weg over het Namik Kemalplein, waar vroeger het Venetiaans Paleis gestaan heeft.

Het plein heeft verschillende bezienswaardigheden

Wij lopen langs de kerken van de Tempeliers en de Johannieter ridders, die tegenwoordig een theater en een museum voor beeldende kunsten herbergt.

We lopen verder en er lijkt geen einde te komen aan de overblijfselen van kerken en dat allemaal op slechts een paar honderd vierkante meter.

Vervolgens lopen we door de winkelstraatjes, richt de vestingmuur.

Onderweg komen we genoeg lokale folklore tegen, zoals 2 mannen die midden op straat, in het zonnetje, even een spelletje Backgammon spelen.

De lokale huizen zijn erg divers qua bouw en qua afwerking; zo heeft het ene huis en bos hout voor de deur liggen, terwijl een ander huis een prachtige aanbouw heeft, die ook nog eens glad gestuukt is. Omdat vanwege een staking bij de elektriciteitsmaatschappij,  grote delen van het eiland geen stroom hebben, zie je overal draagbare generators staan.

We lopen buiten langs de Venetiaanse muur en komen vervolgens bij de Agia Zoni. Deze kleine puntgave kerk in Byzantijnse stijl, versierd met fresco’s, dateert uit de 15e eeuw. Vlak daarnaast, staat de grotere St.-Nicolaaskerk, die nu deels is gesloopt.

Ook hier wisselen cultuur en cultuurschok, elkaar regelmatig af.

Ondertussen beginnen we wel trek te krijgen en gaan we op zoek naar een gezellig terras in de zon en dat vinden we op het Namik Kemalplein. Omdat er geen stroom, is kunnen we wel een koel biertje krijgen, maar geen koud biertje, waarop we besluiten een fles Turkse witte wijn te bestellen en dat blijkt geen verkeerde keuze te zijn.

Marijke neem een Clubsandwich met roastbeef en ik neem een Thaise schotel met kip en groenten; het smaakt heerlijk.

Ook in Famagusta zijn nog diverse kerstversieringen op straat te zien.

We gaan op pad om onze tocht langs de diverse kerken en monumenten voort te zetten en zo komen we bij de overblijfselen van de Gotische kerk van St. Jan, gebouwd in de late 13e eeuw onder koning Lodewijk IX van Frankrijk en een van de eerste kerken van Famagusta en een schitterend voorbeeld van Gotiek.

We besluiten nog even verder te lopen naar de muur en langs Othello weer terug te gaan naar de auto.

Famagusta was absoluut de moeite van het bezoeken waard en vlak bij waar we de auto hebben neergezet, kwamen we deze resten nog tegen.

De reis naar het hotel zal ongeveer anderhalf uur duren en dan zijn we nog net met licht terug.

Wie denkt dat er in Nederland veel gecontroleerd wordt op snelheid, zal er op Cyprus achter komen dat daar per vierkante kilometer naar alle waarschijnlijkheid de meeste camera’s staan opgesteld. Wat wel fijn is, is dat er eerst 2 waarschuwingsborden komen met daarop een camera en vervolgens 2 borden met camera en de toegestane snelheid en dan de camera. Meestal fotograferen ze je van voren, maar af en toe staan ze in de middenberm en dan fotograferen ze je van de achterzijde.

Terug bij het hotel gaat de zon bijna onder en dat levert in elk geval nog wat mooie foto’s op.

Advertenties